لزوم برنامه ریزی کیفی مجزا برای آبیاری در هر ناحیه
لزوم برنامه ریزی کیفی مجزا برای آبیاری در هر ناحیه
تحولات هیدروشیمی آبخوان می تواند اثرات بسزایی در کیفیت آب جهت مصارف کشاورزی داشته باشد و البته کیفیت آب استفاده شده برای آبیاری نیز به مرور زمان سبب تغییراتی در شیمی خاک می گردد. آب از زمان ورود به آبخوان (تغذیه) چه بصورت طبیعی (بارش) و چه بصورت مصنوعی (تغذیه و ورود آب برگشتی کشاورزی) یک سری حوادث و رخدادهایی را پشت سر می گذارد که این حوادث به صورت سناریوهای مجزا در هیدروشیمی و کیفیت آب ظاهر می شوند. برای مثال در مناطقی که با تخلیه و برداشت بی رویه رو به رو هستند با گذر زمان و در صورت وجود برخی عوارض طبیعی مانند گسل ها و مرزهای هیدرولیکی مانند مرزهای آب شور و شیرین بخش هایی از آبخوان سرگذشت متفاوت شیمیایی را طی می کنند که در سری زمانی داده های هیدروشیمایی به وضوح خود را نشان می دهد (مانند نواحی بالاتر از بیاض تا انار).
این موضوع لزوم برنامه ریزی مجزا برای هر بخش از آبخوان را گوشزد می نماید. هر بخش از آبخوان دشت رفسنجان از نظر کیفی و کمی شباهت رفتاری با کل آبخوان ندارد و لازم است که برای نواحی مختلف مدیریت متفاوتی بر بحث کیفیت آب آبخوان انجام گیرد.
شرکت احیای آب کویر رفسنجان